ახალგაზრდა ხელოვანი და მისი შემოქმედება
30 ნოემბერი, 2013
ახალგაზრდა ხელოვანი და მისი შემოქმედება ელფოსტაბეჭდვა FaceBook Twitter
ყაისნაღით მოქარგული საყელო, ხელთათმანი, საყურე, სამაჯური, ყელსაბამი, საქორწილო მოსაწვევების გაფორმება, მოხატული ბოთლები, გულსაბნევები - ეს ყველაფერი ლიკუნა კოტეტიშვილის შემოქმედებაა. მისი ხელნაკეთი ნივთები საკმაოდ მრავალფეროვანია. ყველაფერი კი სკოლის ასაკიდან დაიწყო, როდესაც ხელთათმანი მოიქსოვა. მეგობრებს ძალიან მოეწონათ და მას შემდეგ საკუთარი თავისა და მეგობრებისთვის სხვადასხვა ნივთს აკეთებს. ერთი წელია, რაც საკუთარი ხაზი შექმნა და მას კომერციული სახე მისცა. პროფესიით მენეჯერ-ეკონომისტია, მაგრამ თავს კარგად გრძნობს, როდესაც რაიმეს ქმნის.

„ვმუშაობ პროფესიით, მაგრამ ყველაზე კარგად თავს მაშინ ვგრძნობ, როდესაც რაღაცას ვქმნი, ვქსოვ ან ვქარგავ, ვაკეთებ აქსესუარებს - ეს არის ჩემი საყვარელი საქმე. მასალა არის ნახევრად ძვირფასი ქვები და ძაფები“ - აღნიშნა ლიკამ.

მისი ნამუშევრები იმ მომხმარებელზეა გათვლილი, ვისაც უყვარს ხელნაკეთი ნივთები. გამოფენაში მონაწილეობა ჯერ არ მიუღია: „შემოთავაზება ახლაც მაქვს, ვფიქრობ, თუ მოვასწარებ, საახალწლოდ გავაკეთებ გამოფენას, ვამზადებ ახალ კოლექციას და იმედია, მალე წარვუდგენ საზოგადოებას“.

ყველაზე დიდ მიღწევად მისი ხელნაკეთი ნივთების საზღვარგარეთ გატანას მიიჩნევს. იყო შეკვეთა ამერიკიდან, იტალიიდან, ლონდონიდან და ბარსელონადან. ბედნიერია, როდესაც მისი ნივთები ყველას მოსწონს.

მისი ოცნებაა, ჰქონდეს საკუთარი სახელოსნო და პატარა კაფე ამ სახელოსნოში, სადაც მისი ნამუშევრები იქნება. უყვარს ხელოვნება და თავს ამ სფეროში ყველაზე კარგად გრძნობს. საოცნებო ქვეყანაა იტალია და იმედი აქვს, რომ იქ პატარა მაღაზიას გახსნის. მიუხედავად ამისა, საქართველოს გარდა მუდმივად ცხოვრება არსად უნდა. ფიქრობს, რომ ძალიან ნიჭიერი ერი ვართ: „უბრალოდ გვჭირდება ძალიან ბევრი დაფიქრება საკუთარ თავზე. ვისურვებდი, რომ ქართველები შემოქმედებითად დატვირთულები ვიყოთ“.

ხელნაკეთი ნივთების კეთების გარდა უყვარს ფოტოების გადაღება. ამჟამად ფოტოკონკურს „ფოტომანიში“ მონაწილეობს. ეს მისთვის პირველი კონკურსია. ძირითადად, პორტრეტების გადაღება უყვარს. ცდილობს, მაქსიმალურად ყველაფერი მიიღოს, რასაც ცხოვრება სთავაზობს. „ჩემი ცხოვრების მიზანი არის სიყვარული. მინდა, რომ ძალიან ბევრ ადამიანს ვხედავდე ბედნიერს. სამწუხაროდ, ქუჩაში რომ დავდივარ, ვერ ვხედავ ადამიანების თვალებში სიხარულს, ყველა მოღუშული და გაბრაზებული დადის, მინდება ხოლმე გავაჩერო და ვუთხრა: გაიღიმე“.
სხვა სტატიები
 „რაც უნდა მოხდეს, მაინც დავხატავ...“
19 ოქტომბერი, 2014
“ბავშვობაში მინდოდა, რომ ზოოპარკის მეპატრონე ვყოფილიყავი, ზოოპარკში დამლაგებლად ან ცხოველების მომვლელადაც კი მსურდა მუშაობა, ცხოველები მიყვარდა ძალიან, სწორედ ამიტომ სახლში მქონდა „ზოოპარკი“: რაც კი შინაური ცხოველი არსებობს, მგონი, ყველა მყავდა. მე კიდევ ყოველთვის მინდოდა ცხენი მყოლოდა, ეს ცხოველი განსაკუთრებულად მიყვარდა“.
ხატვა ბავშვობიდან დაიწყო და თავიდან ყველაზე ხშირად სწორედ ცხენებს ხატავდა, ახლა უფრო ხშირად ადამიანებს ხატავს, იზიდავს შიშველი ფიგურა, მაგრამ ბოლო პერიოდში უფრო მეტ ყურადღებასა და დროს რელიგიურ თემებს უთმობს.
ახალგაზრდა კალიგრაფი და ხელით წერის უძველესი ტრადიცია
04 ოქტომბერი, 2014
ახალგაზრდა კალიგრაფი, ხელოვნების მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პედაგოგი, საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის არქიტექტურის ურბანისტიკისა და დიზაინის ფაკულტეტის მესამე კურსის სტუდენტი ოთარ მჭედლიშვილი საქართველოში ერთ-ერთია, ვინც ხელით წერის უძველეს ტრადიციას იზიარებს. იგი საკუთარ ნამუშევრებს ხბოს ტყავზე, ეტრატზე, ქმნის, საწერად ლერწმის კალამსა და ბატის ფრთას იყენებს, ხოლო, რაც შეეხება მის მთავარ ნიშას, რაც სხვებისაგან გამოარჩევს, სწორედ რომ საწერი მასალა და გოთიკური სტილია.
ახალი რუსული გზა „მგზავრებისთვის“
20 სექტემბერი, 2014
ჯგუფი ,,მგზავრების” პროდიუსერი ჯგუფის ისტორიაზე, საქმიანობაზე, ქართველ და უცხოელ მსმენელზე საუბრობს.
,,როცა ადამიანი ნიჭიერია და თვითონვე ქმნის თავისსავე შესასრულებელ კომპოზიციას, მაშინ ყველაფერი უფრო მარტივადაა, ვინაიდან ის გრძნობს პულსაციას, თუ რა სჭირდება ბაზარს, ეს არის ძირითადი კოზირი, რაზეც დგას წარმატების თემატიკა”- ოთარ ედიშერაშვილი.
ინგა ბატატუნაშვილის საღებავები, ტილოები და ფუნჯები
12 ივლისი, 2014
შეხვედრა „დელისის“ მეტროსთან დავნიშნეთ. ინგა ბატატუნაშვილი მხატვარია. მეგობარ მხატვარ სოსო ქუმსიაშვილთან ერთად მხვდება. ცოტა ხანში მიხვეულ-მოხვეული გზებით მივიკვლევთ გზას კორპუსებს შორის. „ხომ კარგია, რომ ერთად მოვდივართ, მარტო ვერ მოაგნებდი ამ ადგილს“ - მეუბნება გზადაგზა. კიბეებზე ავდივართ. ოთახებიდან ადამიანები იხედებიან, ინგას ესალმებიან და მოიკითხავენ. უკვე წარმოვიდგინე, როგორია მისი სახელოსნო. ბოქლომს ხსნის, რკინის კარს აღებს და იმწამსვე საღებავების სუნს ვგრძნობ. ნათელი ოთახია სამი კედლის გასწვრივ, პირუკუ ალაგია ნახატები, მეოთხე კედელში ჩასმულ ორ ფანჯარაზე შინდისფერი და მოყვითალო ფარდები გადაწეულია და სინათლე შემოდის. ფანჯრების რაფებზე, ოთახის კუთხეებში, კედლებთან, ფუნჯები, საღებავები და ათასი სხვა ნივთი ალაგია, რომელთა უმეტესობის დანიშნულებას, ალბათ, მხოლოდ მხატვრები თუ მიხვდებიან.

Carpet Cleaning Calgary