ძველი ცხინვალის გაგონებაზე თითოეული ცხინვალელი წარმოიდგენს ქალაქის რაიონს, რომელიც მდინარე ლიახვის მიმდებარედ მდებარეობს და დაბლობის ნაწილია. მთის ზემოთ უკვე ახალი ცხინვალია თანაბარი ფართო ქუჩებით. აი, ძველ ცხინვალში კი ქუჩები მიხვეულ-მოხვეულია და შესახვევი შეიძლება ყველაზე მოულოდნელ ადგილას იყოს.

ასე მგონია, არ ვიმსახურებდი იქ ყოფნას. სხვა, უფრო გამოცდილი, ამ თემაზე მომუშავე ადამიანი უნდა მოხვედრილიყო აფხაზ მწერლებთან შეხვედრაზე. მე ხომ ომიც არ გამომევლო, არ გადამხდენოდა ის უბედურება, არავინ დამღუპოდა იქ, არც ჩემს ნათესავებს გადმოევლოთ უღელტეხილი... ყველაფერმა ასე, მიღმა ჩაიარა - ტელევიზორიდან გაგონილ, მშობლებისა და ნაცნობებისგან ყურმოკრულ ამბებად, ქარს გატანებულ სიტყვებად, კედელს შეყრილ ცერცვად. ბავშვი ვიყავი...

„ფესტივარი" - ამ ფესტივალზე არის მუსიკა, საკვები და ტარდება ყოველ ჯერზე ახალ ქალაქში, რომელიც შეგიძლიათ, შეისწავლოთ. ფესტივალი გთავაზობთ შაბათ-კვირის გატარებას სასიამოვნო გარემოში, კულტურული ღირსშესანიშნაობების მონახულებას, ადგილობრივი პროდუქციის ბაზრობას და რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ ცნობილი არტისტების საკონცერტო პროგრამით დატკბობა.

აზერბაიჯანის ხალიჩების ეროვნული მუზეუმი 1967 წელს დაარსდა, აზერბაიჯანის ხალიჩისა და ხალხური გამოყენებითი ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი 1967-1993 წლებში. ლატიფ კარიმოვის სახელობის აზერბაიჯანის ხალიჩისა და ხალხური გამოყენებითი ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი 1993-2014 წლებში, აზერბაიჯანის ხალიჩების მუზეუმი 2014-2019 წლებში, ხოლო 2019 წლიდან მას ეროვნული ხალიჩის მუზეუმს უწოდებენ. მაშინ, როცა მუზეუმი შეიქმნა, ის იყო მსოფლიოში ერთადერთი სპეციალიზებული ხალიჩების მუზეუმი.

რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, ბამბუკი, რომელიც ძირითადად, ლათინურ ამერიკაში, აფრიკასა და ჩინეთში ხარობს, მოდის სამხრეთ კავკასიაში, აზერბაიჯანშიც, რომელიც ზომიერი კლიმატის ზონაშია.