„ფესტივარი" - ამ ფესტივალზე არის მუსიკა, საკვები და ტარდება ყოველ ჯერზე ახალ ქალაქში, რომელიც შეგიძლიათ, შეისწავლოთ. ფესტივალი გთავაზობთ შაბათ-კვირის გატარებას სასიამოვნო გარემოში, კულტურული ღირსშესანიშნაობების მონახულებას, ადგილობრივი პროდუქციის ბაზრობას და რა თქმა უნდა, შეგიძლიათ ცნობილი არტისტების საკონცერტო პროგრამით დატკბობა.

აზერბაიჯანის ხალიჩების ეროვნული მუზეუმი 1967 წელს დაარსდა, აზერბაიჯანის ხალიჩისა და ხალხური გამოყენებითი ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი 1967-1993 წლებში. ლატიფ კარიმოვის სახელობის აზერბაიჯანის ხალიჩისა და ხალხური გამოყენებითი ხელოვნების სახელმწიფო მუზეუმი 1993-2014 წლებში, აზერბაიჯანის ხალიჩების მუზეუმი 2014-2019 წლებში, ხოლო 2019 წლიდან მას ეროვნული ხალიჩის მუზეუმს უწოდებენ. მაშინ, როცა მუზეუმი შეიქმნა, ის იყო მსოფლიოში ერთადერთი სპეციალიზებული ხალიჩების მუზეუმი.

რაც არ უნდა გასაკვირი იყოს, ბამბუკი, რომელიც ძირითადად, ლათინურ ამერიკაში, აფრიკასა და ჩინეთში ხარობს, მოდის სამხრეთ კავკასიაში, აზერბაიჯანშიც, რომელიც ზომიერი კლიმატის ზონაშია.

საქართველოში ერთხელ ვიყავი. ენგურჰესის იქითა მხარეს აფხაზი ჟურნალისტების ოფიციალური დელეგაციის სტატუსით გადავედით, ეს 2015 წელს იყო. სახელმწიფო საზღვარი ენგურზე პირველად გადავკვეთე. მაშინ მივხვდი, რომ ამას მეტჯერ აღარ ვიზამდი.

„ჩემმა რთულმა ცხოვრებამ და დაკარგულმა სიყვარულმა მაქცია იმ ადამიანად, ვინც ახლა ვარ. გავბედავ და ვიტყვი, თუნდაც, ეს თავის ქებად ჩამითვალონ, მე მომწონს ჩემი თავი“, - ამ სიტყვების ავტორი დიდებული შანსონიე შარლ აზნავურია, რომელიც ცოცხალი რომ ყოფილიყო, 100 წლის იუბილეს იზეიმებდა.